Bırakın, bir ağaç olayım.
Uzatayım kollarımı gökyüzüne, hiç inmeyecekmiş gibi...
Bırakın rüzgar her bir yaprağımı dans ettirsin,
Dallarım canlansın doğanın melodisiyle...
İzin verin kuşlara yuva olayım, yağmur yağınca şemsiyeleri.
Biriktireyim bütün suyu...
Şahit olayım dallarımdan kuşların ilk kanat çırpışlarına.
Gölgemde soluklananlara dayanak olayım.
Yeşilliğim hiç bitmesin, bırakın.
Canlandırsın harabeleri.
Birleşsin mavinin özgürlüğüyle, sonsuzluğa...
Bulutların beni yıkamasına izin verin.
Açayım kollarımı güneşe.
İzin verin, ayaklarım özgürce kıvrılıp güçlensin toprağın altında.
Rengarenk çiçekler serpişsin dallarıma.
Süslesin yeşil yaprakları,
Ve saçsın enfes kokularını.
Hışırtılarıma kuş sesleri eşlik etsin.
Bırakın, dallarıma çocuklar tırmansın.
Dokunsunlar gövdeme, yapraklarıma.
Bakıversinler uzaklara benimle...
Sonra düşsün bir kaç yaprağım.
Uçup rüzgarla bir olsun gezsin her yeri, uçsuz bucaksız.
İzin verin...

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder